Paradise

23e december was een onwijs mooie dag een dag die ik  niet snel zal vergeten. De ochtend begon met een einde hardlopen van Blouberg naar Big Bay en terug. Daarna een ontbijtje van wat toast met avocado, een groot glas water met een geperste citroen (dat drink ik hier elke dag)  en een halve mango. Daarna heb ik  me spullen gepakt een vest, me camera en wat geld. Samen met Francio ging ik naar Cape point (het aller zuidelijkste puntje!). Francio doet me een heel erg denken aan Frans (Bonpapa). Hij is goede vrienden van de mensen die de Surfshack runnen Francio verblijft hier altijd in de weekenden en zijn vakanties, Rosa kent hem ook goed dus dat zit wel safe.

Hij woont al heel zijn leven hier bij Kaapstad maar was al 35 jaar niet meer naar de Cape point geweest. We zijn op de heenweg langs de kust gereden, over Capmans peak. Onderweg hebben we meerdere keren gestopt. De eerste stop was in Milnertown want daar was een vlooienmarkt, er was heel veel zooi, maar daar tussen oude mooie dingen cameras schoolbankjes, speelplaten schilderijen en nog veel meer. Het was leuk om daar wat rond te struinen, ik heb nog een souvenier gekocht het is een soort wand decoratie gemaakt van een oude auto kap een olifanten kop te gebuiken als kapstok. Verder hadden we  nog snoepjes gekocht die Francio vroeger altijd had als kind de zijn heel zoet ik had ze nog nooit gehad.

Daarna zijn we doorgereden naar Hout Bay dit is een vissersplaatsje, hier hebben we calamri gehad voor lunch. Francio was er van overtuigd dat het de beste calamri was die ik ooit zou eten. Een klein stukje verder heb je Chapmans Peak view point vanaf hier kan je de baai zien liggen een onwijs mooi plaatje. Het was toen een beetje bewolkt het zag er heel sprookjes achtig uit over de berg zag je de wolk als een mist sluier hangen met aan de andere kant de zonnige baai. Daarna zijn we verder gereden naar Muizenberg en Simons Town. Het is hier zo onwijs mooi alsof je aan het dromen bent. Rood gekleurde rotsen aan de zijkant stijle kliffen, mooie begroeiing en helder blauw water. Verliefd op het landschap ben ik hier.

In Simonstown zijn we weer even gestopt daar hebben ijs gegeten bij de ijssalon die Francio nog wist was de 35 jaar geleden dat hij daar was. En daarnaast was er een klein speelgoed museum wat hij graag aan me wou laten zien, gelukkig wist het meisje die in de ijssalon werkte ons de weg te wijzen. Het museum was een uit de hand gelopen hobby van een hele oude man, hij had vooral veel oude speelgoed auto’s, sommige dingen waren 200 jaar oud. Hij had poppen en de eerste barbies, treinen en kon overal wat leuks over vertellen. Ik moest een beetje lachen toen ik een trein coupe zag die van Heineke bier was, die is ooit van Nederland daar terecht gekomen.

Daarna zijn we door gereden en toen we Boulders beach voorbij reden zag ik op een rots in het water  allemaal pinguïns daar zijn we ook nog even gestopt de pinguïns waren heel dicht bij, sommige liepen gewoon voor je voeten. De pinguïns zijn hier naartoe komen zwemmen vanaf Antarctica het water is ook erg koud maar toch vraag ik me af hoe ze dat doen met de zelfde vacht in de Afrikaanse zon en grotendeels in het ijs-koude water..

We reden verder nog zuidelijker en daar reden we langs een hele kleine baai die er onwijs mooi bij lag hier zijn we ook weer even gestopt, bovenaan de clif had je een kleine parkeerplaats. Het water was helder blauw, je zag beneden een paar huisjes staan en er waren wat kinderen met surfboards aan het spelen. Via een smal paadje kon je stijl naar beneden lopen tussen de bomen door kwam je zo op dit paradijselijke stukje land. Ik heb echt nog nooit zon droom locatie in het echt gezien omgeven door bergen, blauw water een klein strandje met een mooie golf, adembenemend.

Nadat we de klim omhoog hadden gelopen reden we verder dit was het laatste halfuurtje rijden. Plotseling stond er een auto voor ons stil, Francio zei tegen me doe je raam dicht gauw! Er liepen allemaal bavianen op de weg en de auto voor ons had er een op de motorkap en een op zijn dak. Dit was wel heel gaaf om te zien, ook wel een beetje spannend maar het ging helemaal goed.

Toen we Cape point hadden bereikt hebben we nog een laatste stuk gehikte dit was naar het lighthouse een vuurtoren. Ik vond het nog niet zuidelijk genoeg en ben over het hekje heen nog een stukje verder geklommen langs de rotsen en daar was een prachtig plekje op een rots met me voeten bungelend boven de afgrond, beneden me was een rif met prachtige golven ik zou daar de hele dag kunnen zitten kijken naar de oceaan. Maar goed ik kon Francio niet te lang alleen laten natuurlijk.

Het was daar zo onwijs mooi we zijn nog verder gelopen aan de ene kant van de berg was het muis stil je hoorde daar niks ook geen golven zodra je de hoek om ging was het geluid er weer ik weet nog niet wat ik mooier vond de stilte of de golven zo samen als je heen en weer loopt tussen die twee kanten dat is het aller aller mooiste gelukkig hoefde ik dus niet te kiezen.

Deze ene  dag was vol van allemaal mooie plaatjes we reden terug via een snellere route aangezien het al donker werd. Dat is ook een dingetje heir als de zon ondergaat elke dag is het zo onwijs mooi. De lucht krijgt roze, oranje kleueren en de zon zakt dan ik de zee. Als ik thuis ben hier pak ik dan vaak me langboard op even langs het strand te cruizen. Op deze zonsondergang weg terug bedankte Francio me wel drie keer voor dat ik hem mee had genomen er op uit terwijl ik voor me gevoel niet zoveel heb gedaan het was ook zijn idee, een mooi avontuur!